مخالفان رضا شاه به مطلب موجودی بنام محمد قلی مجد استناد میکنند که رضا شاه ۲۰۰ ملیون دلار از پول نفت دزدید.این مدارک و مطالب پاسخی به دروغ پردازیهاست. جای تعجب استناد محقق (نمایانی) چون عباس میلانی به مطالب بی پایه مجد است!
---------------------
مصطفی فاتح: بین سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۳۲(حدودا ۲۸ سال) کل درامد شرکت ۱۷۱ میلیون لیره بوده که به عنوان حق الامتیاز به ایران ۱۱ میلیون لیره پرداخت شده.
رضا خان ۱۹۲۰ تهران را تصرف کرد و ۱۹۲۵ شاه شد.
یعنی از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۰ که ایشان استعفا داد، چقدر میبایست در امد ایران از حق الامتیاز(۱۶ درصد) بوده باشد که خرج در رفته ۲۰۰ میلیون دلار برای شاه باقی مانده باشد؟ درامد کل شرکت نفت میبایست در عرض ان ۷-۸ سال ۱۲۵۰ میلیون دلار بوده باشد که ۱۶ درصد سهم ایران بشود ۲۰۰ میلیون کذایی!
درصورتی که درامد کل شرکت در عرض ۲۸ سال فقط ۱۷۱ میلیون لیره بوده(حدود 770 میلیون دلار) چطور در عرض ۷-۸ سال میتوانسته ۱۲۵۰ میلیون دلار درامد داشته باشد؟ انهم با توجه به کاهش سطح بهره برداری به یک چهارم ؟
اما دکتر مصدق بعنوان نخست وزیر و مجری ملی کردن صنعت نفت و نیز مصطفی فاتح از روسای شرکت نفت ایران و انگلیس در مورد درامد نفتی ایران چه میگویند
----------------------------------
در مورد اسناد مجد کمی روشنگری بد نیست.
ایا مصدق که تمام اسناد در اختیارش بوده، و فاتح از مدیران شرکت نفت در ان دوران و اسناد مالی شرکت نفت همه دروغ میگویند و فقط مجد درست ؟
سند مالی است که بر اساس ان مالیات بندی میشود و دستکاری بردار نیست بخصوص که عمده سهم شرکت هم متعلق به دولت انگلیس بوده است. ادعای مجد یعنی هم اسناد دولت ایران دستکاری شده و هم اسناد شرکت نفت و هر دو به نفع رضا شاه!
مجد خود شرکت نفت را رها کرده و اسناد وزارت خارجه یک کشورثالث را برای بررسی عملکرد شرکت نفت انگلیس مورد استناد قرار دادهاست!
دو نمونه شاخص اسناد! مجد:
۱- ادعاهای بدون سند ص ۳۱۵
۲- نقل قول های قهوه خانه ای ص ۳۱۹
ایشان سندی از ۲۰۰ میلیون دلار نشان نمیدهد فقط مینویسد اسناد نشان میدهد.
اما ناجوانمردی عجیب این موجود این است اولا درامد نفتی را به دلار تبدیل کرده و نسبت دلار به لیره را ۶/۹ به یک گرفته است.اگر تمام درامد نفتی از زمان قرار داد دارسی را هم در نظر بگیریم(بدون خرج حتی یک لیره برای مخارج مملکتی) با نسبت دلار ۴-۵ به یک در دهه ۲۰-۳۰ میلادی٫ کل در امد به میزان بین ۱۱۶-۱۴۵ میلیون دلار خواهد بود. مجد ۲۰۰ میلیون خرج در رفته را از کجا اورده؟
نکته مهم اینکه اگر همه پول نفت هم بر فرض محال به بانک های خارجی منتقل شده باشد، پس رضا شاه تنها کسی بود که بدون وام و بدهی٬ کشور را با اقتصاد بدون نفت نه تنها اداره بلکه بطرز فوق العاده ای پیشرفت داد.
---------------------
این هزینه ها از کجا تامین شد؟ مسلما امداد غیبی نبود!
اصلاحات در نیروی مسلح و تقویت ارتش در رأس برنامه های رضا شاه قرار داشت و هزینه های نظامی بزرگ ترین رقم
بودجه را تشكیل می داد. در ارتش ایران سمت های آزاد برای بیگانگان فقط شامل كارشناسی فنی برای قورخانه سلطنتی و مربی گری سواركاری بود، هزینه های نظامی به طرز چشمگیری افزایش یافت و در سال 1301، حدود 47 درصد از كل بودجه دولت مركزی را تشكیل می داد. دیویزیون قزاق ایرانی، واحد تفنگداران جنوب ایران، ژاندارمری و سایر واحدهای نظامی در نیروی مسلح واحد متحد شدند. به طوری كه در 1303 ش رضا شاه فرماندهی یك ارتش ۸۰۰۰۰ نفری را بر عهده داشت.
قوام السلطنه در دوره دوم رئیس الوزاریی(1301) در صدد بود عده ای مستشار نظامی از فرانسه برای تعلیم نفرات قشون ایران استخدام كند ولی سردار سپه وزیر جنگ معتقد بود كه اگر عده ای دانشجوی نظامی برای تحصیل به اروپا اعزام شوند مفیدتر خواهد بود. به هر نحوی كه بود قوام السلطنه با تز وزیر جنگ موافقت نمود. لایحه اعزام شصت نفر محصل نظامی به اروپا به مجلس شورای ملی تقدیم و پس از چندین جلسه بحث و مذاكره سرانجام به تصویب رسید و مبلغ 671600 فرانك مخارج تحصیلی یكساله دانشجویان مزبور از محل اعتبارات وزارت جنگ تامین شد. در مرحله نخست در میان صاحب منصبان قشون سابقه اعزام انجام گرفت و در نتیجه 47 نفر از سرتیپ تا نایب سوم انتخاب و در 13 خرداد 1302 به مدارس نظامی فرانسه اعزام گردیدند. اعزام محصل نظامی به اروپا همچنان ادامه یافت و هر سال چندین نفر برای تكمیل معلومات نظامی راهی سفر می شدند. در سال اول مجموعا پنجاه دانشجوی نظامی در اروپا به خرج قشون مشغول تحصیل شدند و در سال بعد تعداد صاحب منصبانی كه برای تكمیل و تمرین به اروپا سفر كردند 25 نفر و سال سوم این عده به 47 نفر رسید و در سال پنجم 55 نفر بودند و این روند همچنان تا تاسیس دانشگاه جنگ ادامه یافت.
در سال 1305 ش با تأیید مجلس گروهی از افسران ایرانی برای گذراندن دوره های آموزشی به مدارس نظامی اروپای غربی و به ویژه فرانسه فرستاده شدند. در سال 1309 ارتش ایران بیش از 100 هزار نفر برآورد می شد كه حدود 20 هزار نفر ژاندارم و بقیه افراد نیروهای عادی بودند
رضا شاه به ارتش مدرن به عنوان پایه اصلی نظام جدید خود تكیه كرد. هنگامی كه بودجه دفاعی سالانه از سال 1304 تا 1320 ش بیش از پنج برابر شد و قانون سربازگیری موجب افزایش امكان دسترسی به جمعیت شد، شمار افراد نیروهای مسلح به 127 هزار نفر رسید. این ارتش بایك نیروی هوایی كوچك، یك هنگ مكانیزه شامل 100 تانك و چند كشتی جنگی در خلیج فارس تكمیل شد. وی به طور منظم و حساب شده ای سران نظامی را با رژیم خود متصل كرد و سطح زندگی افسران حرفه ای را به سطحی بالاتر از سایر كاركنان دولتی رساند
در سال 1306 سازمان هواپیمایی توسعه پیدا كرد و تعدادی از داشنجویان نظامی كه در فرانسه و شوروی فن خلبانی و مكانیكی را آموخته بودند به ایران بازگشتند و دولت نیز سیزده فروند هواپیمای جدید خریداری نمود به طوری كه جمع هواپیما ها به 33 فروند رسید
بازگشت نخستین دسته افسران دریایی ایران از اروپا و رسیدن" ناوهایی" كه از ایتالیا خریداری شده بود، نیروی دریایی به فرماندهی سرهنگ غلامعلی بایندر در خلیج فارس تشكیل شد
قیمت متوسط تانک در جنگ جهانی دوم ۷۰۰۰۰ دلار
قیمت متوسط جنگنده ۳۵۰۰۰ دلار
اماده کردن و تجهیز هر سرباز ۲۵۰۰ دلار
قیمت جیپ و کامیون و نفربر و ناوچه که دیگر جای خود دارد
---------------------
مصطفی فاتح: بین سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۳۲(حدودا ۲۸ سال) کل درامد شرکت ۱۷۱ میلیون لیره بوده که به عنوان حق الامتیاز به ایران ۱۱ میلیون لیره پرداخت شده.
رضا خان ۱۹۲۰ تهران را تصرف کرد و ۱۹۲۵ شاه شد.
یعنی از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۰ که ایشان استعفا داد، چقدر میبایست در امد ایران از حق الامتیاز(۱۶ درصد) بوده باشد که خرج در رفته ۲۰۰ میلیون دلار برای شاه باقی مانده باشد؟ درامد کل شرکت نفت میبایست در عرض ان ۷-۸ سال ۱۲۵۰ میلیون دلار بوده باشد که ۱۶ درصد سهم ایران بشود ۲۰۰ میلیون کذایی!
درصورتی که درامد کل شرکت در عرض ۲۸ سال فقط ۱۷۱ میلیون لیره بوده(حدود 770 میلیون دلار) چطور در عرض ۷-۸ سال میتوانسته ۱۲۵۰ میلیون دلار درامد داشته باشد؟ انهم با توجه به کاهش سطح بهره برداری به یک چهارم ؟
اما دکتر مصدق بعنوان نخست وزیر و مجری ملی کردن صنعت نفت و نیز مصطفی فاتح از روسای شرکت نفت ایران و انگلیس در مورد درامد نفتی ایران چه میگویند
این هم از اسناد شرکت نفت انگلیس و ایران
سند فوق نشان میدهد که کل درامد نفتی ایران از دوران قاجار و عقد قرارداد دارسی تا پایان دوران رضا شاه کمتر از ۳۰ میلیون پوند(کمتر از ۱۵۰ میلیون دلار) بوده است !
مجد و میلانی چطور از ۱۵۰ میلیون دلارکل درامد نفتی دوران قاجار و رضا شاه ، خرج در رفته ۲۰۰ میلیون دلار اختلاس! استخراج کرده اند؟
بنابراین مجد دروغ ساخته و پرداخته و عباس میلانی در هر فرصت و نافرصتی به اشاعه این دروغ پرداخته است. میلانی تاکنون برای اصلاح اشتباهات فاحش خود اقدامی نکرده است
----------------------------------
در مورد اسناد مجد کمی روشنگری بد نیست.
ایا مصدق که تمام اسناد در اختیارش بوده، و فاتح از مدیران شرکت نفت در ان دوران و اسناد مالی شرکت نفت همه دروغ میگویند و فقط مجد درست ؟
سند مالی است که بر اساس ان مالیات بندی میشود و دستکاری بردار نیست بخصوص که عمده سهم شرکت هم متعلق به دولت انگلیس بوده است. ادعای مجد یعنی هم اسناد دولت ایران دستکاری شده و هم اسناد شرکت نفت و هر دو به نفع رضا شاه!
مجد خود شرکت نفت را رها کرده و اسناد وزارت خارجه یک کشورثالث را برای بررسی عملکرد شرکت نفت انگلیس مورد استناد قرار دادهاست!
دو نمونه شاخص اسناد! مجد:
۱- ادعاهای بدون سند ص ۳۱۵
۲- نقل قول های قهوه خانه ای ص ۳۱۹
ایشان سندی از ۲۰۰ میلیون دلار نشان نمیدهد فقط مینویسد اسناد نشان میدهد.
اما ناجوانمردی عجیب این موجود این است اولا درامد نفتی را به دلار تبدیل کرده و نسبت دلار به لیره را ۶/۹ به یک گرفته است.اگر تمام درامد نفتی از زمان قرار داد دارسی را هم در نظر بگیریم(بدون خرج حتی یک لیره برای مخارج مملکتی) با نسبت دلار ۴-۵ به یک در دهه ۲۰-۳۰ میلادی٫ کل در امد به میزان بین ۱۱۶-۱۴۵ میلیون دلار خواهد بود. مجد ۲۰۰ میلیون خرج در رفته را از کجا اورده؟
نکته مهم اینکه اگر همه پول نفت هم بر فرض محال به بانک های خارجی منتقل شده باشد، پس رضا شاه تنها کسی بود که بدون وام و بدهی٬ کشور را با اقتصاد بدون نفت نه تنها اداره بلکه بطرز فوق العاده ای پیشرفت داد.
---------------------
این هزینه ها از کجا تامین شد؟ مسلما امداد غیبی نبود!
اصلاحات در نیروی مسلح و تقویت ارتش در رأس برنامه های رضا شاه قرار داشت و هزینه های نظامی بزرگ ترین رقم
بودجه را تشكیل می داد. در ارتش ایران سمت های آزاد برای بیگانگان فقط شامل كارشناسی فنی برای قورخانه سلطنتی و مربی گری سواركاری بود، هزینه های نظامی به طرز چشمگیری افزایش یافت و در سال 1301، حدود 47 درصد از كل بودجه دولت مركزی را تشكیل می داد. دیویزیون قزاق ایرانی، واحد تفنگداران جنوب ایران، ژاندارمری و سایر واحدهای نظامی در نیروی مسلح واحد متحد شدند. به طوری كه در 1303 ش رضا شاه فرماندهی یك ارتش ۸۰۰۰۰ نفری را بر عهده داشت.
قوام السلطنه در دوره دوم رئیس الوزاریی(1301) در صدد بود عده ای مستشار نظامی از فرانسه برای تعلیم نفرات قشون ایران استخدام كند ولی سردار سپه وزیر جنگ معتقد بود كه اگر عده ای دانشجوی نظامی برای تحصیل به اروپا اعزام شوند مفیدتر خواهد بود. به هر نحوی كه بود قوام السلطنه با تز وزیر جنگ موافقت نمود. لایحه اعزام شصت نفر محصل نظامی به اروپا به مجلس شورای ملی تقدیم و پس از چندین جلسه بحث و مذاكره سرانجام به تصویب رسید و مبلغ 671600 فرانك مخارج تحصیلی یكساله دانشجویان مزبور از محل اعتبارات وزارت جنگ تامین شد. در مرحله نخست در میان صاحب منصبان قشون سابقه اعزام انجام گرفت و در نتیجه 47 نفر از سرتیپ تا نایب سوم انتخاب و در 13 خرداد 1302 به مدارس نظامی فرانسه اعزام گردیدند. اعزام محصل نظامی به اروپا همچنان ادامه یافت و هر سال چندین نفر برای تكمیل معلومات نظامی راهی سفر می شدند. در سال اول مجموعا پنجاه دانشجوی نظامی در اروپا به خرج قشون مشغول تحصیل شدند و در سال بعد تعداد صاحب منصبانی كه برای تكمیل و تمرین به اروپا سفر كردند 25 نفر و سال سوم این عده به 47 نفر رسید و در سال پنجم 55 نفر بودند و این روند همچنان تا تاسیس دانشگاه جنگ ادامه یافت.
در سال 1305 ش با تأیید مجلس گروهی از افسران ایرانی برای گذراندن دوره های آموزشی به مدارس نظامی اروپای غربی و به ویژه فرانسه فرستاده شدند. در سال 1309 ارتش ایران بیش از 100 هزار نفر برآورد می شد كه حدود 20 هزار نفر ژاندارم و بقیه افراد نیروهای عادی بودند
رضا شاه به ارتش مدرن به عنوان پایه اصلی نظام جدید خود تكیه كرد. هنگامی كه بودجه دفاعی سالانه از سال 1304 تا 1320 ش بیش از پنج برابر شد و قانون سربازگیری موجب افزایش امكان دسترسی به جمعیت شد، شمار افراد نیروهای مسلح به 127 هزار نفر رسید. این ارتش بایك نیروی هوایی كوچك، یك هنگ مكانیزه شامل 100 تانك و چند كشتی جنگی در خلیج فارس تكمیل شد. وی به طور منظم و حساب شده ای سران نظامی را با رژیم خود متصل كرد و سطح زندگی افسران حرفه ای را به سطحی بالاتر از سایر كاركنان دولتی رساند
در سال 1306 سازمان هواپیمایی توسعه پیدا كرد و تعدادی از داشنجویان نظامی كه در فرانسه و شوروی فن خلبانی و مكانیكی را آموخته بودند به ایران بازگشتند و دولت نیز سیزده فروند هواپیمای جدید خریداری نمود به طوری كه جمع هواپیما ها به 33 فروند رسید
بازگشت نخستین دسته افسران دریایی ایران از اروپا و رسیدن" ناوهایی" كه از ایتالیا خریداری شده بود، نیروی دریایی به فرماندهی سرهنگ غلامعلی بایندر در خلیج فارس تشكیل شد
قیمت متوسط تانک در جنگ جهانی دوم ۷۰۰۰۰ دلار
قیمت متوسط جنگنده ۳۵۰۰۰ دلار
اماده کردن و تجهیز هر سرباز ۲۵۰۰ دلار
قیمت جیپ و کامیون و نفربر و ناوچه که دیگر جای خود دارد