داریوش همایون:
اینكه می گویند انقلاب منحرف شد و ملت گول خورد از این اشتباه بر می خیزد. انقلاب به هیچ روی منحرف نشد و از آغاز، از همان نیمه 1357 خط خود را چنانكه در كتاب ولایت فقیه و سخنرانیهای خمینی آمده بود و چنانكه در 15 خرداد 1342عملاً نشان داده شده بود دنبال كرد. رهبری انقلاب – ائتلافی از مذهبیان قشری و تندرو و ماركسیستهای گوناگون – از آغاز می دانست چه می خواهد و هدفهای خود را نیز پنهان نكرد.
اگر لیبرالها ترجیح دادند خرداد 1342 را ندیده بگیرند – قیامی كه برضد اصلاحات ارضی و بویژه آزادیهای سیاسی زنان صورت گرفت و پس از شكست آن بود كه خمینی موضع ضداستعماری گرفت و به لایحه مصونیت قضائی نظامیان امریكایی در ایران حمله كرد – یا نوشته ها و سخنان خمینی را نخوانند یا فراموش كنند؛ اگر دلشان خواست رهبران مذهبی را كه اسلحه بدست می گرفتند و با گروههای تروریست ارتباط داشتند مردان وارسته ای بدانند كه پس از پیروزی به مدارس و مسجدهایخود باز خواهند گشت این دیگر مربوط به خودشان است.
*لیبرالها و چپگرایان میانه رو اگر در جایی فریب خوردند در ارزیابی نیروی خودشان بود وگرنه خوب می دانستند كه رهبری مذهبی انقلاب و پشتیبانان رادیكال آن در درون و بیرون ایران هیچ توجهی به آرمانهای آنان ندارند. از میان این لیبرالها آنانكه از پیش با رهبران مذهبی دمخور بودند دشوارتر می توانند ادعا كنند كه مقاصد و جهت فكری آنان را نمی شناخته اند.
مسئله همه آنها فرصت طلبی بود نه اشتباه و فریب خوردن. می خواستند در طرف برنده باشند، هركه بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر